Bu sabah gökte ki güneş ışığı
Yürek yangımı tavan yaptı
Kekeliyor kuşlar melodilerin
Notası kırık

Hayırdır inşallah

Boğazımda dolanır heceler
Mazileri zaman yutmuş
Gelecek prangalı
Düşünme fikirlerim boğuşuyor
Vururken limanlara kollarım

Bir yoldan geçerken sağ da solda
A b C diyor tablolarda katır
Saf tutmuş sıralı insanlar
Sözün vekili lal oldu
Velisi böyle dul oldu

Kalemi kırıyor sayfalar
Dans ediyor tayfalar
Tarih oha diye gözleri kamaşır
Cehalet iğnesini bugünü aşır

Şehir ortasında hazırlanmış hanımlar
terzilerde zadece bir metre üzeri çarşaf üretir
Her gün yediği zehirli bir hoşaf eritir
Sanki
Bir gece ay tutulmuş
haberiz iblis yutulmuş

Ekranlar beyinlere hücre yaparken
Anneler babalar nineler çerezle kaparken
7 kocalı Hürmüz şaşkın bakarken
reytingler rekor kırıyor
Hastalar doktoru sarıyor


Kafamı kurcalıyor bak yine
Güya firavun halkı bu asırda mevcut
Götürmüyor beynim şaşkın vucut

Yaşlanıyorum galiba düşündüm
Valla ne yalan söyleyeyim bunları söylemeye bile üşündüm

Kimi yalanlarıyla kimi gerçek bildiğinde
Kalmış
Kimi gayya kuyusuna yol almış
Artık bu dünya amansız rüyaya dalmış

Her koyun kendi bacağından asılır
Açlıktan ne doğrular asılır

Derken gidiyorum ,
her ayrı bir yıldan gün alıyorum
Ben kendimi kendi gerçeğime salıyorum

Topluluk deprem avaresi
Düşünceleri yerken bir faresi
Çokdan yıkılmış insanların gönül minaresi
Yazılar gördüklerimiz yalanın sesi
Kötülük den kokmuş insanlık nefesi

Gücenmeyin bugünü kaleme

alıyorum

Bu yüzden ben yalnızlığımda

Kalıyorum

Ayşe Kavak