Melankolik istencimle
Bir kahve içtim geçen gün
Bazı şiirler
Hüznünden
Lakini ortaya çıkan
Bir garip takıntıdır dedi
Yüreği baştan sona yazan
Ne varsa nöronları bpa’sızmış
Üzüntüm göya beni üzgün gösterecekti
Şükür indirgeyecek gücüm yok kendimi
38 beden ağlıyorum
Yedikçe fazlayım
Az yer kaplamak iyidir
50 neden ağlamak istemezdim
Zaten oval masa desem hepimiz gülecegiz
Masada kaldıya nasılsa ağlarız
Ne gariptir şu duygu durumu
Şimdilerde parklarda durummatikler var
Ağaçlar su istiyor ama durumumuz yok
Yine de gölgesine talip bencilleriz
Kariyerim gereği bir hammaddeyim
Sabahtan akşama bir potada eritilip
Yüksek derecede çalışan oluyorum
Enkidu son cesur dosttu ama o da kil
Güvercinler uçtuğu için ruh
Gülümseme butonlarını bizim için
İyi günler diyerek havadan bırakıyor
Diyelim bir koridorda yürüyorum
Karşıdan da biri geliyor
O biri ben olmalıydım
İyi günleri bana verme konusunda
Tereddüt etmeyecek
Kariyerimde mandal olmama ramak kalmıştı
Gülümseten bir ders verdi leğenci
Kimse anlamaz bir şehrin kenarında
Kendine ev yapan insanları
Varilde kireç söndürme nedir?
Çimento torbası kaç kilodur?
Bunlar belleğimde bir yerdeki fakirlik
Evrene dağılmış yıldız tozuyuz
Gibi sözler fazla pahalı ve Arjantin Caddesi
Bir zamanlar vitamindi de
İnsan oluştu
Big Bang’den bunu anladım
Ölecektim de şifaya değdi canım
Psikanaliz olacağım büyüyünce
Birine Descartes ısmarlarım
Ya da bir serinlik
Oyuncak ayı getiriyorsa daha iyi
Yandım sanki biraz
Ütüymüş Yunus’dan sandım