BAŞAK CENGIZ’IN ȘİİRİ

Nur yüzlü Başak Cengiz henüz gençlik çağında,
Bir cani tarafından vahşice öldürüldü.
Ta ruhumda hissettim ürperdim çığlığında,
Sanki açık yarama tuz biberler sürüldü.

Haberlerde izledim yer yüzünde bir peri,
Samuray kılıcıyla saldırıya uğramış.
Çirkin yüzlü nasipsiz vicdandan yoksun biri,
Arkasından vurarak, diri diri doğramış.

Ciğerlerim sızladı gözlerime yaş doldu,
Kalbimden kan süzüldü sanki de hayat durdu.
Bir an gözüm karardı gündüz güneş kayboldu,
Dünya bir çöle döndü gülşenler boyun burdu.

Annesinin feryadı içime pek dokundu,
Sarıldı bir tabuta sarıldı Başak’ına.
İçimdeki dünyadan bir kaç selâ okundu,
Hayaller yarım kaldı elinde soldu kına.

Nişanlısı hıçkırdı çocuk gibi ağladı,
"Güneşim soldu" dedi göz yaşları akarken.
Bir kaç defa iç çekti içerimi dağladı,
Başak’ım gitme dedi ağıdını yakarken.

Gel Boztepe gel hele,gel de yaz hâlimizi!
Bizi anlat şiirle, bizi unutma sakın!
Gayri derman yok bize kırdılar elimizi
Acısı asla gitmez kalbimizde Başak’ın.