Taştım da içimde / bir deniz gibi
Ağlara tutulmuş / satılmışım ben
Sahilde çiğnenen / bir çakıl gibi
Dingin bir yüzeye /atılmışım ben

Kendimden uzağa / kaçan yoz idim
Sınırları aşmış / bozuk doz idim
İçine kurt girmiş / çürük koz idim
Ateşler üstüne / çatılmışım ben

Dert, keder başıma / çorabın ördü
İnsanlar içinde / hep beni gördü
Ayrılık ve hasret / yıllarca sürdü
Şimdi de çöllere / itilmişim ben

Yanmış da yüreğim / küle dönmüşüm
Dostlardan uzakta / yele dönmüşüm
Baş kalbi tanımaz / ele dönmüşüm
Zoraki nisyana / ütülmüşüm ben

Özbekoğlu bezgin, dertli ve naçar
Dostum dediklerim hep beden kaçar
Hak’kın rahmeti bol, kapılar açar
Hak’ka giden yola katılmıştım ben


21.04.2022
Durmuş Ali ÖZBEK


---------------
Nisyan: İnsan kelime olarak “nisyan” kökünden gelir. Nisyan ise unutmak demektir. Dünyanın bir imtihan yeri olduğunu unuttuğu gibi. Oysa,ruhlar aleminde söz vermişti yaratıcısını unutmayacak, onun koyduğu kurallara uyacaktı.ama,uymadı, unuttu. unutma zafiyetini gösterip unuttu. Çünkü insan unutan demekti.
Naçar: çaresi, çözümü olmayan, çaresiz olan.