Konumunu at bana mutluluğun
Ellerimi koyacak yer bulamadığımda da sarıl bana
Anıldığımı bileyim
Arnavut kaldırımında sekerken gizlice
Bahtımın açık olduğunu müjdele bana

Soruma soruyla yanıt verme
Sorgu hâkimi ahvalimden de sorma beni
Beni ben olmaktan dolayı yargılayanlara
Nasıl aldırış etmem?
Lakin azığa aldıkça mazimi
Günümde saklı o ayrım ağız mutluluk yok mu
Ellerimde saklı hadisler
Yüreğimle andığım her sevdiğim
Sevecen dilinde rahmetin
Kuyumu kazanlara da asla olmayacağım teslim.

Namlunun ucuna bak:
Yetmedi, gözlerime
Yetindiğimi varsın bilme bilmesinler
Bildiğimi biliyorum ya ve kutsandığımı
Kuralsız geçmedi ömrüm
Son deminde saklı olmasam bile
Sondan başa saymak istiyorum
En çok da acılarımı açılandıramadığım
Aykırı olduğumu bilense sadece Tanrı
Ve işte O’na koştuğumun da tespitidir yazdıklarım…

Yazgımla barışık
Bazen kendime uzak
Bilmediğim de tuzak olduğunu aşkın
Aşinayım peşimdeki gölgelere
Seyrindeyim evrenin kuş bakışı
Kuş gibi çırpınan yüreğimde saklı belki de yalnızlığın izdivacı.

Elbet gece gözlüyüm
Belki de mutluluk özürlü
Özürlerimi sunduğum cihan
Ki sığdırmışken yüreğime koca dünyayı
Bir beni sığdıramadılar iç ceplerine
İçerlediğim kadar kırgınlığım
Kırıklarımdan kat çıktığım en ulu makam
Bilsinler de içimin aydınlığını

Serpiştirdiğim sözcükler ne ki?
Sarmalında hüznün
Kırılan sabır taşı
Elbet elem kuşlarından sorsunlar beni
Efsunlu iç sesim meylettikçe yarına
Dünün hükmü verilmiş bir kere nasıl olsa
Şifresi sevdanın saklı en derinde
Varlığıma düşkün bir yürek hani nerede?

Elbet s/üzülen sözcüklerim
Iskartaya çıkmış bir kere mevsim
Aylardan Nisan yüreğimde saklı asam
Asık yüzlü olduğuma da bakma
Bakacaksan bak derine
İnme inen gecenin feri söndü söneli
Uyku tutmaz gözlerimden taşan nemi
Silen meleklerin g/izinde
Sürüklendiğim aşikâr
Sürmenaj olmuş şiirdense arda kalan.

Yeter tek sözcük bana bir romana yol aldığım
Yeter bir dua bana sevdiklerimden nemalandığım
Ne güzeldir buluşmak en tepede
Esen rüzgârın kuvvetine mazhar yürekten taşan
Bazense isyankâr bir günü ertelediğim
Mutluluğa yelken açtığım;
Konumunu at bana mutluluğun
Elimle koymuş gibi de bulmalıyım
Elbet Rabbim isterse meylettiğimdir kaderim
Kederimi dahi sevebildiğim
Başım gözüm üstüne…


DOSTLARDAN İNCİLER


Çöp ve mutluluk

Bir şubat ayazında
Ziyaret ettim şehir çöplüğünü
Toplanmış çöp yığınlarına bakarken
Kahır yüklü gönlümle
Mutluluk hayalleri kurdum


Kıymeti bilinmeyip
Atılan mutluluk var mı diye
Dolaşırken yığınların arasında


Bulsaydım
Boynu bükük bir mutluluk
İncitmeden alıp
Yüreğimde saklamak
En büyük arzumdu


Sonra mı ?
Eli boş döndüm
Köhnemiş şehre


Kul düşünce