Dayanmıyor bu yürek hasretine.
Yalnız içilmiyor kahveler, tadı yok sensiz…
Dalıyorum geçmişe, özledikçe seni.
Süzülüyor gözümden yaşlar,
Kızardın şimdi bana.
‘Sulu gözlüsün işte.! derdin.
Dalga geçerek, güldürmeni bile özledim.
Çarşı, pazar çekilmiyor sensiz.!
Özledim;
Çık gel.! diyemiyorum sana.
Biliyorum, gittiğin yerden dönülmez.!
Zaman zaman hayalinle, uykuya dalıyorum.
Belki rüyama gelirsin diye,
Onu bile çok görüyorsun bana.!
Her gözümü yumduğumda,
musalla taşında yatışın gelir aklıma.
Bir kolumda ablan,
bir kolumda kardeşin…!
Bakamam sana, onlar destek olur bana.
Güzel arkadaşım, gönül dostum…
Ne olur bu gece gel yanıma. !
O kadar hasretim ki sana …!

kardeşimden, Güzel, hüzünlü, Takdir-i ilahinin buyurduğu bir ayrılık şiiri okudum. Gözlerim yaşarmadı desem yalan olur. Gözyaşları içinde okuduğum, İnsan oğlunun eli kolu bağlıdır, Takdir-i ilahinin karşısında. Bize düşen, Hayır ve şerin Allah tarafından verildiğine inanıp, kadere razı gelmektir. Üzücü bir Firaktır artık.Şu üç günlük yalan dünyada, gönül isterdi ki gönül arkadaşlığı uzun ve mutlu bir hayattan sonra son bulsun. Son yani Ölüm haktır. Bütün nefisler ölecek ve toprak olacaktır. Ayet-i kerimesini hiç aklımızdan çıkarmamalıyız. O zaman ilâhi huzuru her zaman gönlümüzde hissederiz. İçimiz burkulsa da, özlemlerimiz şahikâlara yükselse de, Yüce yaratana şükür ve dua ile anmalıyız her daim, ebedi aleme göç eden yakınlarımızı, Kutlarım kardeşim, bizimle paylaşmış olduğun değerli hatıranızı. Saygılar sunarım efendim.