Çiçek olacaksan, hayatta.
Kardelen çiçeği gibi,
Dayanıklı ol.!
Buz tutmuş kâlplerin,
Üzerinde dik dur.
Susma, konuş.!
Sakla.!
Aslında bir gül gibi,
Narin ve kırılgan olduğunu,
Dikenlerin olsa da,
Batmaz.!
Asıl dostlara.
Bunu unutma.!
Bilirler,
Yasemin çiçeği gibi,
Zârif ve nâif olduğunu...!

Kardelen çiçekleri, yalnızlığın çiçeği, Sevdâsı uğruna buz gibi soğuk karları delerek, güneşe hasret, sevgiye hasret, dostluğa hasret, vefâya hasret bir şekilde hayat bulmaya çalışırken, ne yazık ki şu kısacık ömürlerinde Güneş ışığını bile tam olarak alamadan solup giderler. Sevgi almak olsa da muradı sevgiye hasret bırakılmıştır, Dostluk aramıştır, hiç dost gelmemiştir yanına, yalnız yaşadığı için. Bari vefâ arayım şu kısa günlerde derken Vefâ bulamamıştır. boynunu hep bükerler, boynu bükük doğar ve ölürler. Güllere gelince, hiç olmazsa bir bülbülü vardır. Aşıktır güle. Bülbülün Âh-ü zâr-ı gülü mestâne eyler.Yasemen çiçeğine gelince, nâdide, zârif ve nâif bir çiçektir . Yüce sevdâları, hatıraları, vefâ örneğini hep bu güzel kokan çiçekle eşleştirmişizdir. Kutlarım güzel şiirinizi. Bir vefâ örneği olan güzel duygularınız yansımış, güzel sayfanıza. Kardelenler gibi olmayasın, boynun bükük kalmasın. Hiç yalnızlık çekme. Gözlerine hüzünler bulaşmasın. Gönlüne sûrur dolsun. Saygılarım sizin olsun.