bir yolculuk gerekti
bir durakta indim
soluma baktım vicdanım eskimiş evinde yaşıyordu
sağım sarımsak dedim güldüm
var gücüyle diye bir güç var biliyorsun
böyle sözleri çeşmeyi açma kolaylığında söyleriz
ben de her yolcu gibi
var gücümle yürüdüm
yazık ki varlığım güçsüzdü
insan sanki mikroskop altında
hücre (hapishane) kültüründen gelişir
hiçbir çoğalmaya yakınlık kuramaz
ben de dünya denen kör çanakta
huzur ertesine mahkum edildim
filanca kasırgada iyi havalandım
yerim yön demişim evrene saçılmışım
fallara göre yörüngem Merkür
Atılgan ışınla beni tevatür
daima kostak yalan söyledim
hareketimi dolunay anlıyordu
uçan şeyler yere konuyorsa
artık uçan şey değildir
metaforun fren izniyle buradayım
bir sözün on bininci meramı kesin
bebekler fanzin dağıtıyor
şiirde yola çıkacak mor salkım
An bize göre bir Sümer Tanrısı
iğdiş yiğitçe konuşur
bu lisanı birlikte kurduk
anlam göğün sert düşüşü
taşın kusurundan biliyorum
saniyelere bölünmüş dağlarda
nefes aldıkça canımız yanıyor
ben seni en çok ağlarken düşünürüm
ağlamak hazzın can dostu
yaşlanır köprüler bile
bir dalda puhu kuşu
ulvi bir ozan gibi oturur
ormanın çoğalışı
toprak için belki gıdıklamadır
daima biri telefonda
göğün hırsızı der kapatır
bilelim diye boğaza takılmış
oh olsun bize
acı içkide sarhoş olmuyor
inatla sesim yok diyorsun
civarında bir konuşmayım
ustalık senin harcın
sevmek için yeniyim
karşılaşmak için yanlış duvardayız
merak etme
ya yanmazsa diye bakıyorsun
deniz ateşten bir kişi
nüktedan hüzünle öndeyiz
kırılgan bakıyorsun
bakma öyle
nasılsa hapşıracağız

youtu.be/ue1ETmcnnE0