Bayat Hayat
oturmuş kalmıştı merdivenin önüne,
gelen geçen kimse derdini sormadı, kimse bakmaz mı şu düşkün yüzüne, belki o anda ölmek istedi ama ölmedi, kasketini attı geriye alnını sıvazladı, ibret ile alttan alttan insanları kınadı, çok yaşadığı, hayatı yokluğuyla sınadı, dünya güzel, mutluluk ona mı kalmadı, elini bastı dizine yavaşça hayata dikildi, önündeki poşeti görünce aniden irkildi, genç kız yüzüne gülünce yüreği burkuldu, yerin dibine girdi yaşını zahmet edip silmedi, usulca tuttu poşetin ucundan utandı, utandığından çok, gururunu öyle kuşandı, göz göze gelince hıçkırığın koptuğu andı, başını öne eğdi kızcağıza sebebini sormadı, epeyce yürüdü yönünü hesap etmeden, kapıya vardı ekmekten lokma kesmeden, hiç günü geçmeyecek miydi çile çekmeden, bekledi kapının önünde, kapıya eli varmadı, oturdu eşiğin kenarına bir sarma yaktı, dumanı her çekişte ateş ciğerini sardı, ne yapsın nefesten ona düşen bu paydı, son nefesini verdi dünya ona da kalmadı, sabahına komşuları buldu boynu bükülmüş, sigaranın külü ceketini yakmış dökülmüş, içinde bir de kazağı varmış kolları sökülmüş, bu son gidişinde onu da yanına almadı, bünyamin diler 0501320621 |