DÜNYANIN ADALETİ
Sürülürüz, iki yüzlü dünyaya,
Sürünürüz, bin bir renkli boyaya,
Kimi yetim, kimi torun paşaya,
Bu Dünyanın adaleti ölüm de.

Garip olan, ekmek doğrarken suya,
Kimi zengin, bitmesin der bu rüya,
Hep genç kalıp, ölmeyecekmiş güya,
Bu Dünyanın adaleti ölüm de.

Doğru olan, bulamazken bir mintan,
Eğri olan, giyer sırmalı kaftan,
Kul hakkı mı, anlamaz ki hiç laftan.
Bu Dünyanın adaleti ölüm de.

Elbet yoktur, sermayeye kinimiz,
Helal yoldan, kazanın der dinimiz,
Biri tokken, aç yatar kaç binimiz,
Bu Dünyanın adaleti ölüm de.

Edep bilmez, verir ele talkını,
Öbür yandan, götürüyor salkımı,
Boynuzsuz koç, bir gün alır hakkını,
Bu Dünyanın adaleti ölüm de.

Haksızlığı görsen, elinle düzelt,
Yetmez gücün, bari dilinle düzelt,
Doğru ol da , kendi halinle düzelt,
Bu dünyanın, adaleti ölüm de.

Fil ezmekte, görmez iken sakınca,
Gün gelirde, şaşmaz kantar tartınca,
Koca filden, ağır çeker karınca,
Bu Dünyanın adaleti ölüm de.

Vakti vardır, dikeninde, gülün de,
Gülşen için ağlayan bülbülün de,
Vakti geçer, baharın, eylülün de,
Bu dünyanın, adaleti ölüm de.

Ölüm bulur, nerde olsan sobeler.
Yaptırsan da, saklanacak kaleler,
Çöker başa, o fil dişi kuleler.
Bu Dünyanın adaleti ölüm de.

Sanma insan, dünyada yerleşiktir.
Son nefesle, geçilecek eşiktir,
Yalan dünya, gerçeğine beşiktir.
Bu Dünyanın adaleti ölüm de.

Yaradan’ım, türlü hallerle sınar,
Dosdoğru ol, mutlak eğriyi kınar,
Kötünün de bir gün suları kaynar,
Bu dünyanın, adaleti ölümde.

Ölümdür ki, her canlıyı eşitler,
Tek renk olur, bin bir renkli çeşitler.
Ölümsüzdür, tek dünyada şehitler.
Bu Dünyanın adaleti ölüm de.

KOÇ Muhittin, güler, coşar, taşarsın,
Yetmedi mi,yalan dünya telaşın,
Sen de bir gün, feleğini şaşarsın,
Bu Dünyanın adaleti ölüm de.
04/03/2020 Muhittin KOÇ