Zamanın uzamsallığı iç içe geçiriyor
dünü, bugünü, belki de yarını;
tüm zamanlarda bir ben yaratıyorum.

Her şeyin başladığı yere gidiyorum önce,
içimde bir tanrı yaratıyorum,
sonsuzluğuma dönüp, kendimi görebileyim diye.

Dünümü yaratıyorum sonra,
yeniden ve yeniden,
düşüne tarta şu anıma geliyorum;
Yarınım filizleniyor.

Yürüdüğüm yolları yaratıyorum,
engellerimi seçiyorum.
O engelleri nasıl aşacağımı kulağıma fısıldıyorum.

Kendi aksimden bir çocuk yaratıyorum sonra,
sonraları içimdeki "o" çocuğa arkadaş olsun diye.
Oyunlar oynatıyorum onlara,
gönlümde sırf, dünüm bugünümle barışsın diye.

İmkansız sanacağım her ne varsa,
en başından koyuyorum yolun ortasına.
Ve tam da o noktada belli belirsiz ağlıyorum.
Geri gelince bugüne,
imkansız olmadığını göreceğim yarını iple çekiyorum.

Bir umut filizleniyor!
Ama o ağladığım anda mı, yoksa, bugünümde mi?
Bilemiyorum.

Bilemediğim her ne varsa yazıyorum bir yaprağa,
bir nehir yaratıyorum içimde,
sırf yaprak
görevini yapsın diye.

Büyüyorum sonra birden.
Aniden, zamansızca!
Kendimi anladığımı sanacağım yanılgılar yaratıyorum,
bakıyorum geleceğe: üşüyorum.
Ya kaybolursam o sonsuzlukta?
Ya içimdeki çocuklar oyun oyunmayı keserse,
ya içimdeki tanrı beni terk ederse?
Yaratamazsam artık beni, ve benden nicelerini?

Sonra bir an yaratıyorum ve bir kapı girişine...
Kapıyı aralıyor, eşikten geçiyorum.
Eşikten geçerken duruyor titremem.
Güvenli bir alan yaratıyorum kendime; büyürken saklanacağım,
orada sakince yaşlanacağım.

Bir zaman geçiyor sonra
Sıkılıyorum.
Yine delilik, istekler ve arzular bırakmıyor yakamı!

Cesareti yaratıyorum!
Kulağıma fısıldadığım ne varsa geliyor aklıma,
Çocuklar koşmaya başlıyor çevremde,
Dün yarattığım o kapıyı bugün umudumun dalları sarmalıyor,
Nehrin sesini takip ediyorum, yaprak ilişiyor toprağıma!
İçimdeki tanrı
benden
başka bir ben yaratıyor!
Tüm bu bilgelikle deneyimleceğim ne varsa
tüm benliğimle kucaklıyorum.

Yaratmaya devam ediyorum.

Daha önceleri içinden çıkamadığım
o karanlık dehlize
bir merdiven yaratmaya değil yalnızca...
Dünümü
bugünü
yarınımı
yaratmaya devam ediyorum!

O merdivenden koşar adımlarla çıkmayı öğrendiğim
bir ben yaratıyorum.