_________ Çanakkale zaferinin 107. Yılına…

Aziz şühedamın kabri başında!
Ellerimi göğe açtım ağladım…
On beşli yazıyor mezar taşında!
Ezildim, adeta kaçtım ağladım...

Üst baş paramparça, ayaklar yalın!
Hep elinde kalmış tuttuğu dalın...
Baba almış gelmiş, evlat, ayalin!
Bütün duaları seçtim ağladım...

Birkaç resim gördüm dalanmış gibi!
Hepsi vatana sev/dalanmış gibi!
Bir varmış, bir yokmuş, yalanmış gibi;
Kanadından tutup, uçtum ağladım...

Birbirine geçmiş mermiler vardı!
Ya Rab, ne karaymış dağların ardı!
İçimi, tarifsiz bir hüzün sardı!
Sanki hayatımdan göçtüm ağladım...

Vatan için her Türk cepheye gelmiş!
Büyük amcalarım orada kalmış!
Harp her evden en az bir şehit almış!
Mezar taşlarını, ölçtüm ağladım...

Derin siperlerin dibine kaydım!
Kendimi ecdadın, hadimi saydım...
İnanın çok derin, bir rüyadaydım!
Billahi kendimden, geçtim ağladım...

Hepsi sanki çocuk denecek çağda!
Sıcakta, soğukta, düzlükte, dağda!
Demişler olsun tek vatanım sağ da;
Yok saydım kendimi, hiçtim ağladım...

İki yüz elli bin, şehit dediler!
Hep bu vatan için can ödediler!
Hayattan hiçbir şey göremediler!
Ayrılık şerbetin içtim ağladım...

Sondan bir evvelki, Haçlı seferi!
Bedrin aslanıydı, her Türk neferi!
Yaş kalmadı, bitti gözümün feri!
Sanki sol yanımdan, felçtim ağladım…

Şimdi taş üstüne, taş koymayanlar!
Hazıra konup ta, hiç doymayanlar!
Doksan yıllık reklam der aymayanlar!
Devreme kör kuruş, biçtim ağladım...

*Antalya-2015/03

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Ben vatan uğruna, kurbanı seçtim,
Faniden geçerek, gerçekten içtim,
Anayla, baba ve yârimden geçtim,
Kanımı toprağa, saçtım ağladım..............................Nurettin GÜLBEY