kulağı tıkayınca çıkan sesi buldum
do diyezi anlatmam zor olurdu
nasılsa masaya kahve dökülecekti
demek gibi güne çatlak açmak
bir bağlantı arası verelim
sayın gerek yoktu izleyicileri
youtu.be/d_y2ppbgif4
cevaplar delidir
sabahki huzurevi sessizliğinde
kendi kendine konuşur
iki pencerem varsa
neden yaralı olmayan ağacı seçmedim bilmiyorum
cevabı
bir sancı nasıl tutarlıysa oyum diyor
manolyayı magnolie eden salya artışı
ingilizcem iyi değil ve eksik öleceğim
aman boş verdim
tarım toplumuyduk her türlü
sindirime hazır iki insanın yolu
düşünce buğdayla uzayacaktı hani
giderek kısaldı us
aşktan bahsetmedim bile
tatminsiz gövdesinden kesitte
tarih çok yakışıklı bir kovboy
baksaydı zaten ben gereksiz bir yoktum
özüyle koklayan adama
kırlangıç sessizliğini veriyor
daha başlangıç seviyesinde
anlam iyi bir vatandaştır
gergin ortamın müdavimi
tef çalıyor son günlerde imleç değerli
ah o yaraya gel diyen maziye
konfeti fırlatarak üzmeyi istedim
bir papağan elini öptüğünde
hürmet gagalaması der adına
fiyat etiketleri değişkenliğinde
ormanda şarkı söylüyor karga
enflasyon düşerse
belki gak sesi ifadeye dönüşür
kamyon yazısı arayan
gözlerimde resimler çekiyorum
yanlışlıkla yuttum üzengiyi
atlar o günden beri hissiz
dolma parmaklı birini daktilo etmek
kaderin gostergesi
biraz eskisek
Şinasi Sahnesi’nde sanatsal buluşacak herkes
oysa bir yokuşta duran iki sevgili
düşmeye mecbur
bak söylüyorum
inceldiği yerden sonumuz uçurum
do diyez
dünyanın dönme sesiymiş
bu durumda demek ki başım boşuna dönmüyor
inceltmiyor sesleri ağlamak
konuşuyorum
her günü aynı yaparak
Tanrı huzurunda
ölürüm kendime diyen birine benziyorum
en iyisi soğan koklatmak