Bir dünya isterim, huzur içinde
Yaşamın bir anı ziyan olmasın
Kaygısı kalmasın tokun, açın da
Yoksulun sırtından doyan olmasın


Göğsünde taşırken sonsuz hamiyet
Eşit olsun insan yaş, cins, milliyet
Kimse ödemesin rengine diyet
Kendini makbulden sayan olmasın


Yaşamak esastır liyakat ile
Davranmak elzemdir sadakat ile
Gününde, gönülden itikat ile
Verdiği sözlerden cayan olmasın


Şen olsun haneler, mutluluk gani
Herkes kabul etsin mevcudu kani
Fakir kırk yamalı çul giyer, hani
Karşısında atlas giyen olmasın


Beyhude çekmesin insanlar çile
Hüzünlü feryatlar düşmesin dile
Maddenin uğruna şekavet ile
İnsanın canına kıyan olmasın


Azmasın hiçbir kul aslı, özünden
Mazlum incinmesin onun yüzünden
Zemheriye dönen bahar, yazından
Sonsuz mutluluklar duyan olmasın


Körpe fidanların kırıp dalını
Mahzun kılmasınlar HAK’kın kulunu
Kutsal bildiğimiz Devlet malını
Yetimin hakkını yiyen olmasın


İnsanlık denilen düsturu yakıp
Aydınlıktan uzak mecrada akıp
Endazeye gelmez sözüne bakıp
Bir halden bilmeze uyan olmasın