Getirir mi sabahı dilime doladığım bu türkü
Ya da yetişir mi sabaha nefesim
Sigaramda efkâr tütüyor Vera
Nefesimde gam
Ne yazmakla biter bu özlem ne anlatmakla
Çıkıp gelsen ne olur
Çalıversen kapımı ansızın
Bilmiyorsun ki kaç kuş büyüttüm dallarımda



Dönsen ab ı hayat sızardı ellerinden
Tek bir hece duymak isterdim dudağından
Sabrım sona dayandı Vera
Ne gülecek yüzüm var
Ne de beklemeye dermanım
Gelsen de
Neyi layık görürsen
Senin ellerinden olsun fermanım
Bilmiyorsun ki söz nedir dilsiz e sağır a
İsterdim unutkan olmayı Vera
İsterdim bozulmamış bir manzara olmak Fırtına da
Öpüp başıma koyardım
Titreseydi bakınca yüreğin



Seni anaların yavrularını sevdiği gibi sevdim
Ve anaların yavrularını beklediği yerde bekledim Vera
Ben seni düşmanını yerle bir eden delikanlılar gibi sevdim
Bahar yağmurlarıyla bekledim
Şimdi nehirlerin kenarlarına bırakıyorum gözyaşlarımı
Bıraktım kendimi suya Vera



Silinmeden dünyamdan izlerin yaprak yaprak
Kucakla gel diyorum kucaklamadan toprak