“Birine kızınca, o’na şeytan deriz,
KUR’AN’da, dikkat’e davet ediliriz;
O bizi, biz de O’nu, "iyi biliriz,"
Nefsimizi sevince, O’na yeniliriz...”

O halde, kimdir bu şeytan?.. İns midir, yoksa cin midir?.. Kimdir, nedir veya ne değildir?.. Ya! Bu şeytanın bizimle, alıp veremediği NEDİR?... Ne dersiniz? Biraz da, şu; kimisinin taptığı, kimisinin ise, fellik-fellik kaçtığı şeytan nasıldır?..

-----İlâhi------

AH!.. B U - Ş E Y T A N . . .

ŞİİR NO: 118 * 25-12-2008

Nefsimin zerre’si, Şeytan,
Zerrenin katresi, Şeytan.
Ben, nefs’imi yenmedikçe,
Kendim olurum, o Şeytan...

Ebed’lerde, yaratıldı,
Rahman’dan da, lânet aldı;
Sonra, Cennet’ten atıldı,
HUZÛR’dan kovuldu, Şeytan...

Cinnilerin atasıdır,
Kâfirlerin, en başıdır;
Tefekkürün yoldaşıdır,
Nefis’e kuruldu, Şeytan...

Kâinatların kutr’unda,
Resûlüllah’ın zıt’tında;
Şer güçlerinin, başında,
Liderleridir; o, Şeytan...

Önce; “Süfyan” olup, geldi,
Hem arsız, hem de.. rezildi;
İman’ı, Kur’an’ı deldi,
Dünya’yı tanıdı, Şeytan...

Yine, Dünya’ya gelecek,
Adına, “Deccal!” denecek;
Resûl İsa, öldürecek,
Küfrün başıdır, o Şeytan...

06- 2007 SAAT :14.:45 Konak-İZMİR.
Mürsel Münevveroğlu ([email protected])