Bundan yüzyıl önce,
Yaşanan büyük acılardan,
Doğan yeni nesillerin evlatları,
Barışın dünyayı değiştireceğine,
İnanmışlardı..
İnsanlar yorgun ve bıkkındılar,
Koskoca imparatorluklar,
Krallıklar yıkılmıştı,
Demokrasi denilen
Yeni bir sisteme geçilmişti..
Görünürde demokrasi vardı,
Ama aslında kölelik sistemi,
Her zamanki gibi devam ediyordu,
Modern zamanların işçileri,
Yeni sistemin içinde,
Özgür olduklarını düşünerek,
Mutlu oluyor, barışın dünyada,
Huzur getirdiğini sanarak,
İnsanlar hayaller kuruyorlardı,
Kötünün iyisi de olsa,
insanlar alışmıştı artık bu düzene,
Çiftçilik yavaş yavaş ölüyor,
Köylerden şehirlere göç ediliyor,
Şehirler betonlaşmaya başlıyor,
Sanayi devirinde fabrikalar
İnsanların umudu oluyor,
Ekmek davasına, ellerindeki,
Verimli topraklardan olduklarını,
Anlamadan hayvancılık ve çiftçilik,
Gericilik gibi algılanıyordu..
Modern insanlar şehirlerde yaşamalıydı,
Okullara gitmeli diploma almalı,
İleride iş bulamasa da,
Bir sıfatı olmalıydı, elindeki diploma ile,
Yahut günün sekiz saati, bir işte
Üç kuruşa çalışmalıydı,
İhtiyaçlarını karşılamak için..
Bağlı ve bağımlı olmaya başlamıştı
Artık insanlar..
Parasız yaşamak imkansızdı..
Banka sistemleri ile,
Borçlandırmaya başladılar insanları,
Teknoloji ile uyuttular,
Uyuşturdular beyinleri..
Lüks yaşam hedefliyordu artık herkes,
Düzen bunun üzerine kuruluyordu ..
Dünya yavaş yavaş yeniden,
Bir kaosun içine çekiliyordu..
Ve zaman geldi türlü savaşlar,
Kapılarını çaldı ülkelerin,
Yüzyıllık barışın içinde,
Kaç harici savaş yılları vardı, halbuki..
Sıra sıra kapılarını çalarken ülkelerin,
Harpler..
Bir de terör belası çıktı ..
Ölümler acılar, eksik olmuyordu
Dünyadan..
İnsanlar ölmeye devam ediyordu,
Şanslı sayılan insanlar
Olanları uzaktan izlerken,
Günlük yaşamlarda,
Bir nebze barış ve huzur ile
Gelecek planları yaptıklarını
Sanıyorlardı..
Yaşam mücadelesi verirlerken,
Pandemi çıkmıştı başımıza..
Kabus bitmiyordu..
Umutla her şeyin yeniden,
Düzeleceğine inanmaya,
Çalışırken insanlar,
Durmuyordu aslında,
Arka planda sistemi değiştirmek
İsteyenler..
Zengin, daha zengin oluyor,
Zarar ziyan her zamanki gibi,
Halkın omuzlarına biniyordu..
Üç günlük dünya,
Özetle, tarihin içinde
Kendini tekerrürden ibaretle,
Yüzyılın içinde,
Şekiller değişsede,
İnsanlara dünyayı zehir zıkkım
Etmeye devam ediyordu..

Şiir: Gönül Çeşli
26.02.2022