sancısında takıldım; yol bizdi
simit satıyordu kadın
gösteriyordu pazar
hangisi ter gerektirir alış- verişlerin


orada bulabilirim belki
sarımsak kokan ellerin uzanış yönünü
bir dilim elmada ekşiyen dünyayı
kıç üstüne oturtulmak istenen ülkelerin
çürütülen çabasını
atılan marul yapraklarında


salınarak boğazdan geçen savaş gemileri
İstanbul seyirli askerleriyle
selâm çakarken kokuşmuş fikre
ki hangi el kendini tokatlar
meydana döker ülkesini
pazar artığı mal gibi


kim inanır ki saklı bahçe var pazarda
alınmak istenen insan kanı
pazarlık esastı ama
kimlerle el sıkışılır
barış şapkası eğik
önüne bakar düşünür
yine bir piyon gibi
öne sürülür mü çocuklar
çocuklar! çocuklar! çocuklar!


haydi dağıtalım bu kalabalık pazarı
gömün silahlarınızı
hey burnu kanamayacak Amerika’lı
kim çiğniyor
Suriye topraklarını!

savaş istemiyoruz!..


06. 09. 2013 / Nazik Gülünay