13
Yorum
41
Beğeni
5,0
Puan
875
Okunma

Aldılar gözlerimi bir akşam vakti
Ateşten demirler dağladı ansızın tenimi.
Huzuru sona erdi artık gecelerin
Sonra hıçkırık dolu beklemeler başladı
Beni vurdular yüreğimden güvercinim.
Bir yıldız kaydı gök yüzünde
Kaybettim yönümü sensiz ... sen yıldızım.
Günler, haftalar, aylar değil
Mevsimleri bitirdim ...
Hasretin bitmeyen yollarında
Ben bittim senin yokluğunda.
Güvercinim...
Neyin bir öcü vardı benden alamadığı
Karanlıkların hıncı
Neydi bana kaderin kini
Gel, gözlerim yollarda...
Güvercinim...
Şimdi bir şarkı dönüp duruyor içimde
’Yalnız bırakıp gitme bu akşam yine erken’
’Öksüz sanırım kendimi ben, sensiz içerken’
En güzel anılarımızı yitirdiğimiz
Bu, gözümden silinen kentte
Sensiz yaşamıyorum bil ki ;
Kapkaranlık baktığım her köşe
Güvercinim...
Uzaklarda, çok uzaklarda öten güvercinim
Beyaz bembeyaz
Sonra bir sonsuzluk upuzun bitmeyen
Delice sayıklamada zaman :
Güvercinim... güvercinim ... güvercinim...
Günay Koçak 25.2.2022
5.0
96% (23)