Zamanı tesbih gibi çekiyorum.
Taneleri atiye sürüklüyor,
Ömür sermayesinin penceresinden günler film şeridi halinde
geçiyor.
Takvim yaprakları hazan olmuş birer birer dökülüyor.
Lahzaya bir bir saadet mührü vuruluyor.
Bu aralıkta şer kuyusunda
husumetlerde büyüyor...


Günü öğüten zamanların hüznünden geliyorum.
.......
Bilmiyorum!
Belkide hızlıca zamandan ve kendimden kaçıyorum.
Özümle özgür olmayı arzularken,
Kuşları yuvalarında özgürlük şarkısıyla
selamlarken.
Yalnızlığımın hicvini
Muhacirliğimde yaşarken.
Göğün maviliğine ve her şeye rağmen türküler
söylüyorum.
Bağrımda yanan cümleler
kördüğüm.
Yükselir geceye dokunan duygularım.
Yüreğe ağır gelir gecenin karanlık sancısı.
Gönül mektebinin her daim yorgun savaşçısı.....
Uzaklaşıyor güftelerde karamsarlıklarım sarılı.
Recm edilmiş düşlerimde varlığın derlediğim kalemim.
Feryatların
semada çarpışan rahmet sağanaklarını
Umudun ve mutluluğun sandıklarını
Birbir açtı zaman yaralamı
Saran ve kabuk bağlayan...

Meryem KARAPINAR