Burhandır hayat bana sunulan
Sabrıma yenik düşsemde ayaktayım
Direnerek inanan...
Dünya caddesinde ömürler siyah ve aralı
Tatlı dilim ve nahifliğim benimde garip ve yaralı.
Gönlüm mevsimlerden yaz olsada kışla davalı.
İçim dışım bir olsada sinem hep ağlamaklı..
İnsanı yaradan için severim sevgi hep kazançlı..

Hayat bavulundan
kucağıma ilahi bir giz düştü.
Onu sevgi ile açtım.
Manevi iklimlerdi dost diyarlarında bahtım.
İnsanlara, atiye umutlar ürettim..
Asumana elimde ak güvercinler diledim.
Kara niyetli sarmaşık, duvarları nefret örenlere karşı hep direndim.
Hayatın çıkmazlarında,olumsuzluklarında sevgi ışığının parladığını
gördüm.
Sevgi ışığı sanki güneşti, yandığım.
Hayat bazen nehirdi sinemde çağlayan.
Bazen asi dalgalarla duvarlarıma çarpan.
Anlamsız dünyayı anlamlandıran kalemlerdi ışığı aydan.
Hüzünleride sevdim, yağmurların feryatlarıyla ıslanan.....
Sendin ey nisyan.....
Sendin ey insan.......


Meryem KARAPINAR

Yakamoz arkadaşımın şiirinden esinlediğim için yazdım..
Huzurunuzda arkadaşıma teşekkür ediyorum..