Yıllar oldu hazandan ayrı düşmedim.
Yıllar dediğin ne ki;
Sevgiyi milat bildiğim.
Aksanımsın sen ve aksayan iç sesime takılı
Bir iğne gibi
Bazen tekerlemelerimin dinmediği
Bir sağanak misali
Her gözyaşın bin yaş yaşlandırır ben
Yasında saklı bir duayım ben sakın unutma
Sevecen göğün devasa kanatlı kuşları
Martılar, kumrular bile âşık sana.

Hiçliğimin üstünü atlas yüreğinle örttüğün
Sebepli sebepsiz beni üzenlere benzemediğin
Ama en çok benim, anne seni üzen
Üzengini duyguların
Rövanşı belki de mevsimin
Meali hayatın
Parayla pullaya ölçülmeyen her güzelliği bana öğreten

Hem anamsın hem babam
Yaslandığım yaslı dağım
Ve yüreğimde saklı gök gözlü mizacın
Yankısı iç sesimin
Öncemde ve anda saklı mevcudiyetim madem
Matemimle doğan dolunaya çoktan teslim ettim
Yıldız kimliğimi
Suyumu verensin sen madem çiçeğinim
Dikenlerimi dahi seven

Mürşidi evrenin
Muadili sevginin
Müsebbibi sevinçlerimin
Münhasırdır yüreğin
Mütalaası iklimin
Meczup olsam bile evrenin
En akıllı başlı insanı addedildiğim
Çocuk olmasam da hali hazırda masallarını dinlemek istediğim
Aralıksız.
Aralık kapıdan gelen rüzgâra dahi kızgınsın
Sırf ben üşümeyim diye
Bir ömür yorganı olmadın mı mizacımın?

Handikapsa bazen hayat
En çok sevdiğim: bayat ekmek nasıl ki en güzel nimet
Suya bandığım
Sırtımda hırkam
Bir lokma da aşım
Aşkım ve aşinalığım sana
Aşikâr olan yalnızlığımı seninle yok saydığım
Yok sayıldığım kimi zaman ömür denen hengamede
Varlığıma düşkün tek insan

Mealimsin annem
Mizacımdır esintin
Miskin varlığımda saklı alametifarikası ömrün
Miadı dolmaz işte senin sevginin
Rabbimi öğreten de sen
Ar damarıma âşık bir masumiyet ile çocuk kalabildiğimin
Güvencesi ve güvertesi hayatın
Bazen can yeleğim
Filikam
Bense kaptan köşkümden firar edip miçon
Olmanın verdiği mutlulukla
Çocuklar gibi nasıl da şenim
Eteğinin dibinde.

Devindiğim hayat ne ki annem?
Sen olmazsan yanımda
Dar koridorları bulutlara taşıyan
Her duan nasıl da koşar gelir yardımıma…