8
Yorum
37
Beğeni
0,0
Puan
514
Okunma

haberdar değildim inan
kelebek avcılarından
özgür uçarlar sanırdım çiçekten çiçeğe
o kadardı görüş alanım
bir kaç manzara, gözlem
hayal edemezdim nasıl kıstırılır kanatları
daracık hücrelere
özgürlüğe ererdi aklım
sonra adalete
düşler nasıl yakalanır bilmezdim
nasıl kıyılır hayallere
öğrendim yarım bırakıldığını uçuşların
daha yeni gülümserken hayata
yeni açmışken gözlerini
bebek bakışların
iki kolun yana gelmesi nasıldır duymazdım
doğal bir yolu vardı gidişlerin
sevgi gözetirdi geleni
yakalanmış görünce kelebekleri
yürüyüşüm değişti
oturuşum, bakışım
huzuru kaçan çiçekler gibi
ellerimi gökyüzüne açtım
bir gören vardı elbette
yolunda gitmeyen şeyleri
bir düzene koyan
kanatlarıma mı sarılsaydım?
20. 04. 2019 / Nazik Gülünay