10
Yorum
44
Beğeni
0,0
Puan
843
Okunma

karmaşık aklım
yüzümde sen bile okunmuyorsun
nedense şairler hep
sol yanlarından söz ederler ya şiirlerinde
beynimin sağ yanıyla gördüm seni
beni içiyordun kadehinde
kırmızı şarap yerine
düşlerim vardı
parmağınla gösterdiğindim
o diye dünyamın merkezi
bana aşkı hatırlatan şavk
suretinde çocuk yazar
her yarışta kaybedince ağlayan
aynı yaşta olduğumu kabullenmediğim
bilmediğim
arkasından koşuşlarımın cüceliğini
susmuşluğum
değil konuşamadığımdan
dilime geleceklerden korkuyorum
ya da çoktan öldüğünü düşündüğümden
görmezden geliyorum
koşar adım gittiğim yollarını
kendimin sultanı oldum kim bilir
sevgi nedimeleri pembe düşler içinde
uyukluyorlar
orda kal sen
sen beni bu bakışla göremezsin
yoksa akşamında mısın sabahın?
vakit seni getirmiyor!
vakithepşimdi miydi?
23. 09. 2013 / Nazik Gülünay