Doludizgin -22-
Sen gelirdin baharı önüne katıp
gelirdin sen dağları taşları aşıp doludizgin koşardın kolların açık beklerdim ben dağ gibi yıkılmadan gözlerim yollarda bıkmadan usanmadan kenetlenirdi ellerimiz mavi bir iklimde cennet sızardı her bir parmak aralığımızdan güneş çıkardı kül rengi bulutların ardından sen cennetin en güzel rayihası gibi kokardın ben yeryüzünün en coşkun şelalesi gibi akardım sen maviyi getirdin ben yeşili bir tuvalin ufkuna yağmurlar çizerdik sen güneş olurdun ben ay dünyayı yörüngemizde döndürürdük |
Kutladım yazdıran yüreğini ve eserini
Gönlüne, ömrüne bereket
Şiirle kal, sevgiyle kal, hoşça kal