Kendi bağı cayır, cayır tutuşup da kavrulmuş!
Bir kısım yavru boz kurtlar, yanlış bağda uluyor!
O güzelim meyveleri, sağa, sola savrulmuş!
Bahçıvansa koyup gitmiş, başka bağı suluyor…

Savrulan tüm meyveleri, bey uluyup çağırır!
“O bağda hayır kalmadı, gelin” diye bağırır!
Anlamaz ki yaşlı kafa, eski kulak, sağırır!
Sonrasında sövüp, sayıp, saçlarını yoluyor…

Kurt unutmaz davasını, lider der doktirin der!
Bağda doktirin kalmamış, kurtlar ise ters gider!
Liderse hep yanlış bağda, ak koyunları güder;
Kendi bağının gülleri, susuzluktan soluyor…

Adı devlet oldu diye, olunmuyor ki devlet!
Devleti yaşatmak için, yaşamalı o millet!
Bizim devlet bıkmış artık, milletine der zillet!
İşte devletler de böyle, adeta mahvoluyor…

Kırk yılımı vermiştim ben, çoraklaşan bu bağa!
Ellerimde fırça, boya, hilal çizmiştim dağa!
Lider ile hizmet ettim, vatana ve bayrağa!
Şimdi düşündükçe benim, gözlerim hep doluyor…

Ben çok İYİ leştim şimdi, memleketim çok hasta!
Ata’m gitti, Başbuğ gitti, yavrukurtlar hep yasta!
Yirmi yıldır baldıranı, verdiler altın tasta!
Böyle hoş olmuyor beyler, düşman kötü soluyor…

Hep “din elden gitmez dedim, giderse vatan gider!”
Bir vatana ne ederse, uyuyup yatan eder!
Bir de ecdat mirasını, har vurup satan eder!
Tanrı Türk’ü korusun da, bizlere ne oluyor…

Antalya-2022/02
Halil Şakir Taşçıoğlu

TÜRK HALK DİLİ:
Sağırmak: duyamamak, işitmez olmak…
Doktirin: doktrin...halk ağzı
ŞİİR: 8+7=15 li hece vezninde yazılmıştır.