Bu şehir
Her gecesinde her sabahında
Takar bileklerime kelepçesini
Sensizlik sokaklarına atar beni.
Gün boyu içimde acının kaynar katranı
Pecmurde yalnızlığım dolaşır sokakları
Acılarım patlar ağrılı şakaklarımda .

Bu şehrin
Açılmayan kapıları; sop soğuk kapalı
Yaşlı gözlerime
Ne yöne dönsem hücreler örneği
Yalnızlığım.
Acı işkencelerle dop dolu duvarlar
Ahlarım bitmez ... ah ! bitse ... bitse ...
Yokluğunu anlatırım
Kalp atışlarıma.

İçimdeki isyanlar boğacak
Bana bu işkenceleri yaşatanları !
Onlar da duyacak her zerresinde
Ayrılığın yakan ateşini ...
Cehennemler soğuk kalacak !
Yüreklerinde volkanlar kaynarken.

Bu şehrin
Sabahlarında içimde kanayan
Acılarla uyanırım.
Kuş sesleri hıçkırıklar doldurur boğazıma
Boşanır göz yaşlarım ; sensizliğime sensizliğime...
Öyle zor gelir ki yaşamak
Çamlarla dolu o beldeyi özlerim.
*

Günay Koçak 8.2.2022