Türlü kurgu, desise, fırıldaklar yaparak;
Beni baştan attınız, vicdanınız rahat mı?
Bir kumpas düzenleyip, dininizi yıkarak;
Adaleti yaktınız, vicdanınız rahat mı?

Devlete saygımızdan “Ağa” dedik biz size;
Zerre miskal adalet göstermediniz bize;
İnsanlıktan nasibi olmayan mazinize;
Kul hakkını kattınız, vicdanınız rahat mı?

Uzaktan bakanlar da sizi adamdan sanır;
Çevirdiğininiz dolap, fırıldaklardan tanır;
Lakin bu aymazlığa iblis bile utanır;
Hakkı pula sattınız, vicdanınız rahat mı?

Zehir baronlarıyla, utanmazla, arsızla;
Allah ile aldatan haramzade hırsızla;
Kaçakçıyla, huysuzla, şerefsizle, soysuzla;
Bir yatakta yattınız, vicdanınız rahat mı?

Zekat fitre vermeyi niye siz suç gördünüz;
İlmek ilmek tezgahlar, desiseler ördünüz;
İkbal için ebedi hayatı öldürdünüz;
Bataklığa battınız, vicdanınız rahat mı?

Adalet geç de olsa, bir gün tecelli eder;
İftira icra eden, gayya dibine gider;
Mor ateşler içinde bitmeyecek bir keder;
Zebaniye çattınız, vicdanınız rahat mı?

Devlet zalim olursa her şeyi yıkıp, yakar;
Adalet olmayınca vicdan ölür, tuz kokar;
Beslediğiniz yılan gün gelir sizi sokar;
Haram göle aktınız, vicdanınız rahat mı?

Osman Bölükbaşı Dara
02 Mart 2020/İstanbul