GAZEL

Herkes çok şey bilir de anlamaz hiçbir şeyden
Eşkıya, hakkı yokken hep niyaz eder peyden.

Anlamazmış tok olan nice açın halini,
Çalışmayan kimseye ödül gelmez bir beyden.

Ağalığı sevenler “ bir baş ” oldu başıma,
Herkes bir baş olunca, hayır gelmez bireyden.

Demokrasi pîrimiz hastalandı yeniden,
Dermanı var; bu millet çekinmez hiç bir reyden.

Siyasetle görülür bir ülkenin varlığı,
Köklü çözüm olmuyor görülüyor yüzeyden.

Paylaşmakla olur bak sorunları halk ile,
Karadeniz halkı var destekliyor kuzeyden.

Güneydoğu halkına öğret doğru olanı,
Göreceksin o zaman yürek gelir güneyden.

Yazın fındık bahçesi dolar fındıkçılarla,
Harmanlara getirip boşaltırız bir heyden.

Dostumuzla her zaman dost kalırız ebedî.
Düşman için kılıcı geçiririz bileyden.

İnsanı biz severiz Allah yarattı diye,
Hoşlanmayız, haramdır sarhoş eden şu meyden.

Tarafsızlık ne demek hakikat durur iken,
Bir gün hesap sorulur bîtaraf olan reyden.

“Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır.”
Diyor yüce dinimiz, dinle bir de şu neyden.

Aile hayatımız milletin temelidir,
Soysuz olan ne anlar şimdi gelin - güveyden.

Dilimiz hep yabancı kelimelerle doldu,
Şikâyetçi olup da bahsederiz “okey”den.

Dilde sadelik diye kısırlaştı dilimiz,
Şimdiki çocukların bağırtısı “oley”den.

“Ağzı olan konuşur” anlamaz söylenenden,
Şimdi sorarlar bana bahsediyorsun neyden?

28. 05. 2005