.
..
Yıllar yılı
Dört köşe adalı bir haritanın ortaları
Deldim geçitlerini
Gör artık
Birbirimize her zarar verişimiz
Yeni bir kinin nakaratlarıdır
Bu şiirde;
Büyümeyi ne zaman öğrendin diye sorma
Makyajını hiçbir zaman sevemedim
İndirdin imajımı
Kalbine uzanan ak bir tünel gerek
Türk’lüğü her sen verişte
Meğer bana
Yol harmanmış !

Neyle silinirim!
Eyle gönül viranımı
Cesaretimi sınamamalıydın
Ben nice körlerin gözünü içtimde geldim
Beş küçük kuş dilenirim daima
Bunu hayattan iyi öğrendim
Ama
Biri yaralıdır biri uçmayı bilmez
Diğer üçü daha doğmadılar yanına...

Söz vermişim yarına
Bırakın uludan örülme basamaklarımı
Öz verilişim
Hatalarıyla kazılı vücudumu düreyene
Yitikler pazarına yitikliğimi itene
Hinlik nedir bilmeden uludum içlerine
Kardeşlik türkülerini
Umuttur!
Yine de duymadılar
Bilmem bilir misin?
Kazıkmış geçitin yamaçları
Uçurtmalardan bir ev işitirim yüreğince
Orda kurşuni bir Erdim
Orda ölmeye sözvermişim
Beni orda yalnız bırakıp
Sevme nolur

Gitme!
Koyu tonun
Nice geleceklerin tanında
Hisli adımlarla derdi yarınım
Yemedim sende bana ne kaldı
Yağdır arsız iştahında tüm döküklüğünü
Önüme
Önüm öndür benim
Geri dönmem ahıma
Ya sev sevebileceğin kadar har yanımı
Ya soğuk sularından bin orduda biçme yönüme!

Ben sana varmaya sevdalıyım..

..
.