Ey Rabbim!
Benimde sadrımı genişlet.
Sırtımı değil, ağırlığı kalbimi büktü...

İsterim mağfiret.
Dokunsam kalbime,
Çoğalır sızılarım
Bilmeden konuşur ağrıyan yaralarım.
Ellerim kan revan.
Deprem öncesi telaş içindeyim.
Ezkarım, kifayetsizdir gidermeye kasvetimi benim.
Kendimden kaçarken oldun bana SEN..
Sığınağım, limanım, sahibim.....
.....


Sussam
bir daha açılmaz dilim. Korkuyorum.
Ürküyorum.
Biliyorum.
Susmakda en büyük pusudur,
Özüme kurulan....


Geceleri
Elif elif azalıyor acılarım.
Başladığı yerde olmasada
Bitecek elbet sızılarım ve hülyalarım.
Gecenin bitimiyle
Dünya
Kuyu ve zindandan geçmekti.
Anlamak ise nefsime
ağır bir işti...
Biliyorum.
Kendi yalnızlığımda yüzerken
Bir keramet cümlesi parlar ötelerden.
"Taptıklarınız ayağımın altında" diye.
Üç yüz yıl sonra gelen
muştularla.
Yavuz sultanı
dinlemeliyim...

Kapılar açık ve nurdan.
Yol sonsuzluğun sahibine
Zaman ise felekten bir musiki.
Vatan-ı aslı bir kaç adım ötedeymiş......


Gözlerimi kapatsam
Kim tutar
Yalnızlıklarımı.
Kimsesizliğimin ellerinden...
Sadece ismindir şifayı
Yüreğime veren...

Ayetten süzülen bir katre ruhuma şifadır..
Huşuyla varıyorsam secdeye, bana bu devadır..
Gönlüme genişlik verense bir cümle duadır..
Ümitvarım ötelerden gelecek güzel haberlerde elbet olacaktır...



MERYEM KARAPINAR.