Bir kuş gibi
Yeryüzünü görerek
Hatta eğlenerek
Dönüp durmak isterdim
Berrak göller denizler nehirler
Kımıldayan şehirler
Çölde kaybolan çiçekler
Hırçın dalgaları
Yaralıymış gibi yalnız dağları
Gelip geçen yolcuları
Yollara düşenleri
Hepsini her şeyi görmek isterdim
Ayrılıklar kanatırdı günleri
Kal diyordu yeşil topraklar
Nerede yaşıyorlarsa
Oraya benziyordu insanlar
Kırılgandı naif kalpleriyle kadınlar
Geceyi ay ışığı seviyor
Örtüyordu karanlıklar utançları
Gölgesiyle insanlar gecede kayboluyorlardı
Yeryüzüne baktıkça çoğaldı sesler
Herkes , her şey sesiyle vardı
Kendimi bıraktım kuşun gözlerine
Mezar gibi şehirler , bomboş araziler
Yanılgılarıyla yaşayan insanlar
Kefenleriyle yeryüzünden kopanlar
Donmuş bir göl gibiydi mutsuzluklar
Anlamaktan, görmekten yoruldum
Kendi gözlerime döndüm
Hayatı artık anlamıştım
Fakat çok geç kalmıştım
Sela sesiyle duyuruldu ölümüm..

Mustafa kaya
04.02.2022