Türkistan elinden, Oğuz Boyundan;
Bilge Kaan’ların asil huyundan;
Atatürk de gelir Yörük soyundan;
Vatan için yanar közü Yörüğün.

Hırçın yaylaların çılgın yeliyle;
Dağların boranı, karı, seliyle;
Yaz ve kış demeden alın teriyle;
Çalışır, ak olur yüzü Yörüğün.

Bayrağı canından ziyade sever;
Özgürlüğü ona dünyaya değer;
Vatan mevzu bahis olursa eğer;
Hiçbir şeyi görmez gözü Yörüğün.

Aş pişer çadırda ocak hiç sönmez;
Misafir olmadan sofra şenlenmez;
Harama bakılmaz, kul hakkı yenmez;
Her yerde dinlenir sözü Yörüğün.

Aşıktır Yörükler hürriyetine;
Dinine, vatana, milliyetine;
İnanır kur’anın her ayetine;
Türk ve islam olur özü Yörüğün;

Bakışı can yakar, sevda hallidir;
Bülbülden avazlı, tatlı dillidir;
Servi haset eder, ince bellidir;
Kudretten sürmeli kızı Yörüğün .

İşte böyle yapmış, Yörük seçimi;
Doğayla boğuşmak hayat biçimi;
Fırtına, kasırga çeker içini;
Şimşekle yarışır hızı Yörüğün.

Yayladan sahile konup göçse de,
Sürünün peşinde ömrü geçse de,
Ecel şerbetinden bir gün içse de,
Toroslar gönlünde sızı yörüğün.


Osman Bölükbaşı Dara