Mültefit
Bilmek isterdim, düşlerimin en mavisinde,
objelere muttasıl bir şekilde
Vurulduğumuz uzaklığın en derin kalibresiyle
Yakarmam, sizin yaradan dediğiniz o görünmez güce
Kırk ömrüm olsa verirdim sadece sevdiğime
Mühür gözlü gerçek düşlerimle …
Gülmser yüreğim hep meçhul saatlerde
Nefesini hissederim müjdelerimde
Mükevvenata ödül niyetne …
Güvenirim sadece senin mültefithaneliğine
Dilim söyler, gönlüm dinler
Sisli hislerimle …
Gelir geçeriz hepimiz bir münavebe içinde
Güven hasıl olur vefasızlığın evreninde
Sadece gücümü gösterebilirim münşi seslerimle
Bilmez kimse bu yarayı nereden aldığımı
Müstahkem mevkilerde
Yetinir müsteğri olurum ayrılığın içinde
Göğsüm daralır gecelerin sessizliğinde
Sadece ben değil, ölür koca bir dünya
Günün birinde!
Aptallaşır aval aval bakarım çevreme
Ömrümün penceresini kapatırken geceye
Ne kadar iyi veya kötü olursan ol
Bir mültefitlik kalır geriye
İnsan olarak bu yüzden
Alma kimsenin vefasızlığını üzerine
Peki de, koy ellerini bir eren gibi göğüsüne
Kapatıp gittiğinde ömür kepengini gözlerinde
Kayıp edeceksin müptelası olduğun çok şeyi
Sen istemesende!
Hepsi bir hiçmiş diyerek
Oturup çekerken sabır tesbihini dizlerin üstünde
Sadece bir mültefitlik kalacak senden geriye …
Ağız dolusu gülüşlerin sığacak
Belki son bir saniyeye!
Göndereceksin gönülden sevgi selamını
Bilin istedim diye
Mültefit bir eda içinde
…… …. …. …….. …
…… …… …
Edinme mülk, ömür denen bu yerde
Sadece dostların olsun
Alo dediğinde yürekleriyle
Mültefit ve mülevven bir şekilde

Saygılar

Sosyolog Hasan Hüseyin Arslan - 30.01.2022