Karacaoğlan’ın dediği gibi
İncecikten bir kar yağar/Tozar elif elif diye “



Müthiş bir gök gürültüsüyle geldi kış
Bolluk getirdi havaya suya toprağa
bereketiyle..
Bembeyaz yaşmağını bağladı
yedi iklim üzerine
ekosuyla buluşurken toprağın sesi
sarmaş dolaş oldu kar suyuyla bedenleri..


Bahçem tövbeli baharlara
Beklemek hüznümü şaha kaldırdıkça
Bir yanım hasret bir yanım sevda
gösterişsiz karılır harcım
zaman denilen duvarda
ömrüme yoldaş olur bir gülüş
dolanırım sarmaşık gibi sesine
gölgesi fer verir gözlerime.
segah taksimi sabaha eriştikçe..


Romatizmalı bacaklarım
ağır aksak olsa da bu günlerde
ritimsiz bir şarkı gibi eritse de bedenimi ağrı
Unutkanlığın eli değer dudaklarıma
yepyeni bir sevda döner plakta
savruldukça kar taneleri
kendilerini yok edercesine
okunup üflenmiş gibi
kardelenler filizlenir içimde
Uzun bir kışı başlatır sesim ..


Eritir zamanı yüreğimdeki iksir
minareler devrilir geceye
açılmış avuçlarımda titrer
gülkurusu sessizlik
omuzumda hissederken
utangaç bir nefesi
bırakırım saatleri ayarlamayı
Yetişemediğim geç kalmışlıklar
devrilmeden üzerime
yaşarım dörtnala özgürce
nasırlaşmadan sözcükler
örselenmiş zamana
veda etmeden önce..!


Ferdaca