Ben nasıl anlatayım eskimeyen sevdamı,
Terk edip gitse bile onunla duruyorum,
Yığdı üstüme gitti her gün zamlanan gamı,
Kendimi her azapta onunla görüyorum.

Çoğu kez bizim evde sevda gölünde bazen,
El ele sarmaş dolaş sahil boyunda gezen,
Neşe ile sırtıma sarılıp benle yüzen,
Kim ise o hatırı onunla koruyorum.

Oralarda yaşarken gönlümdeki kafeste,
Bugün de hayalimde hep aheste aheste,
Ölüme kadar giden yoldaki son nefeste,
Olacak bir şekilde onunla yürüyorum.

Hatıralarımızdan kalmasa bile izim,
Mazimiz hayalimde bitmeyen sonsuz dizim,
Aşkımızla sevgimiz yürekten böyle bizim,
Karşılığını onda onunla arıyorum.

Tek âşık olduğumla öyle bir dünya kurduk,
Bambaşka bir âlemde cennette yaşıyorduk,
Yoksa öldük mü deyip o hale şaşıyorduk,
Kendime o soruyu onunla soruyorum.

Nerede kaldı hani gelecek ile vaat?
Verip de ayrılmayan gece gündüz bir saat,
Nerde o yoğun aşka tanımayan beraat?
Bu soruya da cevap onunla veriyorum.

Sonsuz sevgisi ile düşlerim biçim biçim,
Yüreğimi süslerken içimdeki tek seçim,
Çok iyi biliyor ki yoğrulur onla içim,
Her zaman onu böyle onunla sarıyorum.