Bakmakla görmek benzersiz ve farklı
Bence görmeler derindi, çok da anlamlı
Sıradan bakanları sevmedim, sevemedim
İç sızlatan anları yazdım zihne, silemedim.

Hep istedim mutsuz kalmasın biri
İnsanlar çarçabuk harcadılar nice sevgileri
Hafızam doldu taştı ne yapsam bilemedim
Terketse de onlar aleni, ben bir türlü gidemedim.

O bakışlar yok mu, sarstı derinden ruhu
Kapandı eller içe ve omuzlar da düştü
Bakışlarından yansıyan sözlerdi beni üzdü
Döndüm sırtımı umuda da, senden geçemedim.

Konuştukça dilin sevgiden, yandı yüreğim
Anla ne olur ayrılık değildi asla temennim
Eziyor hayat beni de bunadır sitemim
Matemli bakışlara takıldım, çekip gidemedim.

Olsaydı zamanın hükmü naçiz şu elimde
Ağlamalar yok olurdu, karışırdı çoktan tarihe
Hele bak ki bendeki şu kadere, oldu çile
Son nefeste bile senden vazgeçemedim.

Anlamı yok hüzün varken gülmelerin
Umutlara sarılmaktır şimdi tek tesellim
İnsanları gerçekten sevdim, sevebildim
Ta o günden beri, tutkunum mısralarla şiire
Kalem bitti, kâğıt tükendi, arzusu var yazmanın
Uykuyu yarım ettim, müptelasıyım beklemelerin
Varsın geçsin geçenler, ben kalmayı tercih ettim.

Oğuzhan Külte