ıstırap damlaları yağarken
gönlüme.
hazan mevsiminin hicranı an ve an gönül
telimin derinliğinde.
heyula dehlizinden
geçerken sancıların bilinmezliğinde..
korkutan rüzgarın kasırga
hayalinde.
kasvete bürünen tepelerin
üzerinde
esen meltemde
var oluş sancılarının emeği vardır seyyalede...


daracık, en kalabalık caddeler gibi
solan bakışların
öyle yaslı ki şu an şehir
bakışlarında kaybolan efkarın
beni bile eritir.
kurudu tenimde.
öksüzlüğümün gölgesinde büyüyen papatyalar.
tütüne bulandı sırtımı yaslandığım hayaller.
sana ait ne varsa
her şey hatırımda..
bana dair ne varsa geçtim..
kalbimdeki resmini
yine gözlerine çizdim....


ince ve derin bir his beni saran..
mezarlık mı bu ölü deniz?
konuşmaz olur gözümüz ve dilimiz.
kendime dönüşüm için
susuyor benliğim.
sükut benim bazen servetim.
muhabbet ettiğim kelam
bazen de gafletim....
hayatımın öznesi mi
bilemedim.
heyula benim ikilemim

MERYEM KARAPINAR