DAĞLAR

Hasretinden sızlar burun direğim
Nerde toprağınız taşınız dağlar
Enginlere sığmaz oldu yüreğim
Niye hep dumanlı başınız dağlar

Doruğunda kurtlar kuşlar beslenir
Efkar çöker garip başın sislenir
Bahar gelir mor fistanla süslenir
Çiğdem çiçek kokar döşünüz dağlar

Tomus’un gününde çadır kurulur
Yaylana çıkanlar sana vurulur
Her yirmi beş Mart’ta içim burulur
Şu bağrımı yakar Keş’iniz dağlar

Sümbüller nergisler çiçek açınca
Kekikler, yarpuzlar koku saçınca
Kınalı keklikler gökte uçunca
Süzülür mü huma kuşunuz dağlar

Zirvende erimez Ağustos’ta kar
Başı göğe değen ağaçların var
Bir tarafın yayla bir tarafın yar
Bilen var mı kaçtır yaşınız dağlar.

Karlar eriyince coşar toprağın
Taze yeşillenir dalın yaprağın
Gır atın üstende süslü çaprağın
Şahlanırken atlar coşunuz dağlar

Yumşak toprağından höllük elenir
Ocakta gızdırıp bebek belenir
Bağrında goyunlar, gurtlar dolanır
İnsanlığa ibret işiniz dağlar

Mehmet’im can verir eteğinizde
Arılar bal yapar peteğinizde
Börtü böcek yatar otağınızda
Mis kokar çamınız, meşeniz dağlar

Garibim Nurgül’üm gamla dolmuşum
Büyük şehirlerde mahpus olmuşum
Gurbet elde hülyalara dalmışım
Mutluluk veriyor düşünüz dağlar...

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ

Tomus: K. Maraş halk dilinde Temmuz
Keş: K. Maraş’da dağ. Keş Dağı
Çaprak (şaprak); Atın üstündeki eyerin örtüsü
Höllük: Orta Anadolu’da ve Anadolunun bir çok dağlarında bulunan göv renkli, aliminyum silikat içeren sürüklenme yolu ile oluşan bir toprak çeşidi.
Eskiden Anadolu’da bebeklerin altları kuru kalsın pişik olmasın ve sıcak tutsun diye , ısıtılarak kumaş bezin içine konularak sarılan bir toprak çeşidir.
Belemek: Sarmak, kundakla sarmak