ARKADAŞ

Kula bela gelmez Hak yazmadıkça
Hak bela yazmazmış kul azmadıkça
Mağdur olmaz kulu kul ezmedikçe
İnsanların alnı ak mı arkadaş

Kırıntı dökmezdik eskiden yere
Atılan ekmeğin bini bir para
Ne görenek kaldı ne kültür töre
Edep duvarını yıkma arkadaş

Kardeş kardeşine çelme atarken
Kadın çalışırken adam (!) yatarken
Evlat atasına kafa tutarken
Beşer sütten çıkma pak mı arkadaş

Alınan ilaçlar girer dolaba
Tek tek gez evleri nasıl kalaba
Arz yeter mi sence bunca talebe
Yoğurdun kaymağı çok mu arkadaş

İlaçları yığıp doldurduk rafa
Kullanılmaz çoğu ulaşır Kaf’a
Tekrar yazdırırız gene yüz defa
Bu kadar müstrflik hak mı arkadaş

Kendi kazdığımız kuyuya düştük
Kendi odumuzda kendimiz piştik
Koptuk özümüzden çizmeyi aştık
Gelinen hadsizlik şık mı arkadaş

Suları akıtıp ederiz heba
Doğmamış çocuklar borçlara gebe
Tüketen nesilde onca debdebe
Analar babalar kek(!) mi arkadaş

Kapımız çalınsa emanet açtık
Kendi doğurduğmuz evlattan kaçtık
Ölen insanlığa kefeni biçtik
Sence düştüğümüz fak mı arkadaş

Nefs şeytana esir vicdan firarî
Kalplere örülmüş nifak duvarı
Şöyle dön de bir bak gözle edvarı
Hırsızın hiç suçu yok mu arkadaş.

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ

Resimler Ressam Merhum Sami KUTLULAR’a aittir.