YORGUN BİR GÜNCE

Koşar adım yürürken eski şehrin yeni kaldırımlarında
Yabancı bakışlar taşıyorum yorgun omuzlarımda
Şaşkın ve ürkek insanlar görüyorum
Uzaklara kaçarken kalabalılardan
Koşuyorum…

Ağır aksak yürürken sokak aralarında
Bir meydana çıkıyor yolum.
İnsanlar görüyorum solgun bakışlı,
İleri geri dolaşan insanlar
Oturan, karşılıklı konuşan…
Sular fışkırıyor orta yerinden meydanın
Yükseklere çıkıyor aniden
Korkuyorum…

Meydan bir nebze bildik gelirken
Tanıdık bir yüz göremiyorum.
Deniz kokusu duyuyorum derinden
İçimde hissediyorum ferahlığını
Üşüyorum…

Boynu bükük yaşlı bir çınar
Tepeden bakıp duruyor bir kenarda
Etrafına toplanmış çam ağaçları
Vakit geçiren genç yaşlı insanlar
Gölgesinde duruyor.
Ben sıcak gövdesine yaslanıp
Isınıyorum…

Su sesleri insan seslerine karışıyor.
Bir güvercin dolanıyor ayaklarıma
Rızkını aramaya çıkmış Hasancık kuşu
Dolanıyor deli dömbelek aralarda
Ben şaşkın, yorgun ve bitkin
Seyrediyorum…

Bir simitçi izliyor olan biteni derinden derine
Uzatmış elini, bir simit istiyor çocuk.
Çocuk arabasına elleriyle sarılmış,
Bebeğini gezdiriyor anne.
Hızla yanımda geçiyor patenli yeni yetme
Rüzgârından dağılıyor bütün dikkatim
Umursuz, sorumsuz dolanıp duruyor çevremde
Yoruluyorum…

Miskin miskin dolaşıyor bir köpek tasmasız
Bir çocuk masumca sevmeye çalışıyor.
Telaşlı bakışlarla koşuyor annesi
Yakalayıp yumuşacık ellerinden
Kendince güvenli bir yere alıyor onu.
Sarılıp sevgi elleriyle bağrına basıyor.
Annenin şefkatine hayran kalıyorum,
Bayılıyorum…

Koca çınar yapraklarını döküyor birer birer
İnsanlar geçiyor üzerinden
Yaşlı bir kadın topluyor yerden onları…
Martılar gagalarıyla uzatırken başını
Kaçışıyor telaşla güvercinler…
Ben yorgun bakışlarımla seyrediyorum bunları.
Neden sonra kalkıyorum yerimden
Yürüyorum sessiz sakin,
Koşuyorum…

18.11.2015