0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
326
Okunma
Sen geçerken nefes bile almazdık
Aval, aval dalgın dalgın bakardık
Zalim baban bizi her gördüğünde
Düşe, kalka dört bir yana kaçardık.
Ne kadar farklı, ne kadar alımlıydın
Hiç pas vermez üstelik çalımlıydın
Tutkun olmayan mı vardı ki sana
Gündüz düşte, gece rüyamızdaydın.
Bir tarihin sona erdiği yerde
Sözlerin anlamsız kaldığı günde
Birden, bire kurudu tüm bahçeler
Ağaçlar yaprak döktü gittiğinde.
Öyle ki aşkın en muhteşemiydin
Sen ki bizim yaşam sevincimizdin
Belkide yedi renkli gökkuşağı
Sen ki yangınlara, yağmur gibiydin.
Bilinmez sözlerden şiirler yazıp
Kaybolup gittiler göklere asıp
Hiç işlenmemiş bir gùnahtı o
Belki bir Melekti siluet kayıp...
5.0
100% (3)
