Şu ruhumu kana boyadı yine
Dışarıda bahar var, dağda kar durur
Kan bulaşmış gibi gülün rengine
Gül dalda kırmızı gül açar durur..

Gül açtıkça beni tutuyor bir kan
Yak şu küllerimi dağlara savur
Bakma ne olur el gibi uzaktan
Beni vuracaksan kurşun alda vur..

Bu gün yere inmiş gibi gökyüzü
Gör havada nasıl uçar turnalar
Şaşırmış mevsimler baharı güzü
Şu yarama neşter vurup sarsalar

Bir sessizlik çöker, şu gül solunca
Kalem seni yazar durur, her satır
Çek şu perdeleri akşam olunca
Şarkılar türküler seni anlatır..

Bir kuş gördüm bu gün kanadı kırık
Gel beni bir çıkmaz sokakta ara
Zor geliyor böyle yaşamak artık
Sor birde kanadı kırık kuşlara..

Ne olur gül, bakıp durma el gibi
Bir gün şu ölümüm elinden olur
Yanar bu gün her şey bir ateş rengi
Dalda bir gül açar içim burkulur..

Sanma kırmızı gül denizler ölü
Azınca sahile dalgalar vurur
Beni yaralayan hep şu Nargülü
Kan gibidir rengi ah, açar durur..

Gün batarken şu ufuklar yanar
Ne olur kırmızı güller açma gül
Gülü görünce hep, şu yaram kanar
Yaralıyım şu derdimi açma gül

Benim rüyalarım karma karışık
Geceleri senin uykun derindir
Gönül pencereme düşen bir ışık
Her gece tüllenen şu düşlerindir

Gökte yalnız gezen yıldızlara bak
Saat on ikidir lambayı söndür
Korkuyorum;bir gün saat duracak
İstiyorsan beni diyar,diyar sür..

Geceleri alev, alev yükselir
Bir ateş tutuşur savurur külü
Hele şu rüyana uyu kim gelir
Senide yakar bu ateş Nargülü..

Gün akşam oldu bak, kırmızı gül
Ömür dediğin gün, gün azalıyor
Sil şu gözyaşını ağlama hiç gül
Toprak altında her şey sır kalıyor..

Masal anlat bana şarkılar söyle
Kollarına al beni, sar dururum
Kırmızı gül bana ne oldu böyle
Her akşam teselli arar dururum...

İlhan Yüksel