0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
752
Okunma
Başını ellerine alda düşün
Bağlara fırtına vurunca ağlasın
Ağlasın yapraklar dökülen güllere
Kar yağmışsa güvendiği dağlara
Dallar solan yapraklara ağlasın
Arkadan itince dostların...
Sen ise bu uçuruma düşünce ağla
Pişman oldun şimdi doğduğuna
Bin kere
Boş yere doğdun çünkü çocuk
Boş yere yaşadın
Kahrolası şu dünyada
Boş yere...
Anla artık; ya sen beş para etmez birisin
Yahut dostlukların on para etmez
Bir fırtına vurunca savrulur her şey,
Abuk sabuk düşünceler gibi
Yaprak dökülür dostların dağılır.
Hani bir ömür kazandığını götürsen pazara...
Yarın...
Dostlukların
Beş para etmez ellerinde kalır....
Götür mezara....