İpini kopardı kırbaçlanan rüzgar
Götürdü yanında beyaz benizli bulutumu

Çisil çisil hasret tetikçi tutmuş sarı güneşi
Zaman yirmi bir haziranda patinaj yapıyor
Kızgın mızraklar ten coğrafyama saplanıyor

Umutsuzluk tuzlu deniz
Sahilden iç Anadolu’ya doğru
Martı çığlıklarından
Kaçtım

Gözlerinin şırıltısına susadım
Hayalimde damıtıp avuç avuç üstüme
Saçtım

Hala kıracım

İlhamın ürkek adımlı dere
Kalemim suya inen bir geyik
Şiirim miski amber

Menderes akşamlarda
Bir bölük esneme geldi
Götürdü beni karga tulumba
Bir şehri üstüme çekip
Göçtüm

Konakladığım yer kavanoz dipli rüya
Gülüşün tortulanmış hatıraların dibine
Durgun geçmişi
Çalkaladım

Gecenin yüzüne çıkan sevinçli yıldızları
Demet demet toplayıp geri
Saçtım

Güneşin ilk çığlığı uyandırdı
Üstümdeki pamuklu Ankara’yı
Açtım

Elimde mis kokulu bir Kızılırmak şiir
Gözlerinin şırıltısını çapaklı gözüme
Çarptım

Sırtı yaralı rüzgarı
Yarım şarkıların ezgilerine bağladım
Geri dön artık
Sağanaklı yüzünle dokun kıraç yüzüme

Öp beni sazlıklarda binlerce damla
Çamur etsen yetmez
Bataklık etsen yinede nemine
Muhtacım