Hüzünlü Muharrem kitabı

Acının satır başında
Siyah açtı
Ağlayan gelin çiçekleri

Nemli onuncu sayfada
Boynu bükülen üzülme ayıracı

Matem şahidinde okunuyor
Fatıma’t-üz Zehra sızısı
Esedullah Ali’nin ciğer yarası

Güneş aktı Kerbela’ya
Yıkanmadı karası

Kevser’e revan oldu susamışlık
Kanatları terledi
Şehadet içecek yetmiş iki kuş

Hacer ana zemzeme yol tarif ediyor

Vav gibi kıvrılan Fırat
Elif gibi
Kerbela’ya akmak için dua ediyor

Kuyusundan
Züleyha’ya göstermeden
Bir tas su uzatıyor Yusuf

Keşke orada olsaydım
Yağmur giyinmiş niyetimin
Düğmelerini kopartıp soyunsaydım

Oklar ve kılıçlar havada sıra bekliyor
Damıtılmış Cuma vakti
Teyemmüm etti Ali’nin oğlu
Toprak kanadı
Canlar çırpındı

Bengisu yudumladı
Besmele sonu
Seyitliğe emanet etti
Reyhan kokusunu

Kökü İslam çınarım
Hüseyin’im

Aydınlık utandı arkasını döndü
Belli belirsiz silueti
Gövdesi olmadan

Resulullah’ın okşadığı
Mübarek saçlarında kan pıhtıları
Ümmet tarıyor hala dolaşık acıları

Vahşi oku ’nu salmadı Hamza’ya
Bütün kılıçlar keskinliğini sakladı Yezide

Kalbimde Fatıma sızısı
Ali yarası
Hüznüm yutkunamıyor Aşure aşını
Ümmet sevgim hep okşuyor
Yetim Zeynel Abidin başını