.
.
.


Bu gece de sesimi yorgan yapıyorum
Kalbi söze dünyayı sese indiriyorum
Susuyorum içimde günah yeşertir gibi
Tanıdık bir ayrılıksın diye
söyleyemiyorum.
Çünkü utangaç bir balıkçının oltasında geçirdim ömrümü
Yüzümden görünürken limanın



Aldın aklımı
Çaldın fikrimi
Neredeyim bilmiyorum
Bildiğim tek gerçek kendimde olmadığım
Senin güneş olan yanının
Tortusu çökmüş içime
İsterdim bir tohum gibi düş içime bismillah ile
Çök içime
Beni öldür
Beni öldür ki
Seni yaşatsın




Geçerken dünyanın bir kenarından
Gördüğüm tek şey sendin
İsterdim açılsın senden bana bir gemi
Şimdi sessiz bir akşamın akışına kapılıp
Yumuyorum gözlerimi kıyısında Karadenizin
Dalıyorum uzaklara
Kirpiklerimi yere düşürmemek için bakıyorum ötelere
Hâlâ göğümde umut var
Hâlâ gözlerim yemyeşil
Fakat
Ölüm kim bilir ne zaman konar
Ömrün dalına
Güldüğüm de olmuştur belki ama
Çoğu kez felaketim oldun
Şiirlerle basarak gecelerimi