4
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
535
Okunma
Dilimde yoksul yalnızlığın ekabir hüznü var iken
Maviyle iç o rüzgarı ey sürur..
Giz soluğuma yerleşen basamakları aynı denizle yürümek ılık buğuda
Gölgelere ateşle sarılan her kıvılcımın müdare gülüşünden gidiyorum
Gidiyorum çünkü,
Gözlerime usul usul büyüyen ölüm gül kıyısında pencereler ağartıyor
Düş dudaklarımda özlem boğumu/
Gecenin sesinde kuş öpücüğü yutkunuyorum
Bu sebeptendir ki
gittiğim her durak kavuşumun adımı
Dışımın kalabalığı gibi değil içimin tenhalığı..
Sis tenli zamanın güzelliğine kayboluyor kanattığım boşluklar
Karanlığın cümlelerimi astığı yerde beyaz sessizliğin güneş kırıntıları
Ki,
Hangi ırmaktan akıyorsa duyuyorum
Ağıtlı göğüsler sesimin ’ney’ hıçkırığında
Zor yaraların üzerinde uzunca yol
Bir kuyu ve
Sevişgen keder
......
5.0
100% (7)
Cevap Yaz