Adanmış sevdaya ezelden ömrüm,
Şu yorgun yüreğim,yar sende kalsın.
Muradına ersin,şu garip gönlüm,
Aklından düşmeyip,gönlünde kalsın.


Seninle kurmuşum gönül ahengi,
Sensin can ikizim,ruhumun dengi,
Göğsünde ışıldar goncanın rengi,
Gönül Gül zar’ımda,nazenin dalsın.


Mey’lerim dost olmuş,geceler düşman,
Özlemler koynunda,yürek bin pişman,
Izdırap kervanı,kederler düşman,
Umut ver gönlüme,ferahlık salsın.


Kader hiç vermeden,hep benden aldı,
Alın yazım dedim,elde ne kaldı ?
Ne varsa elimde,her şeyim aldı,
Bir canım kaldı yar,onu da alsın.


Bırak hicranlarım kabuk bağlasın,
Sesinde umudun sesi çağlasın,
Mızrabın vurdukça,teller ağlasın,
Sazında sevdanın,türküsü çalsın.


Ömrümüz su sanki,içiyor yıllar,
Yüze gülmez olmuş,zalim aynalar,
Dönülmez zamandır,geçiyor yıllar,
Gönül mutluluğun,düşüne dalsın.


Sevdanın yolunda handır şu gönlüm,
Sevgi dergahında,candır bu gönlüm,
Canda iz olana,yardır şu gönlüm,
Gönül peteğimde,Cennetten balsın.


Tuğal KÖSEMEN
29.Aralık.2021

Dost kalem incileri : Teşekkürlerimle.

Burdayım ben çekme boşuna kürek,
Bu saatten sonra mutluluk gerek,
Hani nerde kimde var böyle yürek,
Sana sevgi verdim solunda kalsın.
. . . .Dilek pınarı