Yükseliyorum ben, düşmedim aşka,
Yanımda olsaydın son defa keşke,
Ayağım düşerken bir garip köşke;

Bakamaz olmuştum, düne, yarına,
Tutuldum ansızın gül yağmuruna...

Ben gergef yerine sevda işledim,
Ne yana döndüysem seni düşledim,
Çıkıp yücelere şeytan taşladım;

Seni incitir de, üzerler diye,
Bak getirdim beyaz güller hediye.

Ne yükün var ise, yükle çekerim,
Senin için dağ başına çıkarım,
Gökte şimşek olur ansız çakarım;

Sen istersen toprak yolun olurum,
Düşerken dayağın, dalın olurum.

Benim için vefa bir semt değil ki,
Ben kurnazlık bilmem, değilim tilki,
Sayıyla işim yok, bilmem, bir, iki;

Kırk yıl tanımadın, şu anda tanı,
Kucakladım senin için zamanı.

Ay dedikçe, ay öpüyor alnımdan,
Bir hale döndüm ki, yenmez tadından,
Hiç eser kalmadı bil, inadımdan;

Keçileri saldım dağa gittiler,
İnanmazsın asla dönmeyecekler...

Bir defa yürekten sana yar dedim,
Geldim, senin için, bu diyar dedim,
Ahde vefa için kardım, eridim;

Döndüm en sonunda güne yüzümü,
Senin için son kez çaldım sazımı.



Hayrettin YAZICI



"Şu dağların yükseğine varsalar,
Lale, sümbül, mor menevşe derseler"